Isle of Skye
29 augustus
We hebben een wandelgids gevonden in het hotel. Die gebruiken we de komende dagen. Daarin vinden we een wandeling waarvan het startpunt op een single track road ligt. Eerst stoppen we bij Kilt Rock. Daar is een mooi uitzicht over de Sound of Raasay.
Bij de plaats waar je zou moeten parkeren voor de wandeling is het enorm druk. En als je dat zegt dan is de werkelijkheid vooral nog veel erger en, o ja, single track road met diepe kuilen naast de weg én met tegenliggers. Daar zit dus enige tijd in de meest letterlijke zin geen enkele beweging in. Als we weer rijden, gaan we maar door naar Uig. Daar kijken we even rond en doen we wat inkopen.
We gaan verder in de richting van de noordpunt van het eiland. We passeren Duntulm Castel. Niet dat daarvan nog veel te zien is, maar het is wel een markant punt.
Nog een stukje verder over de single track road staat er een telefooncel helemaal alleen. En vlak erbij is een parkeerplaatsje waar we nog een plekje vinden.
We gaan op pad voor een wandeling die we op een informatiebord bij de parkeerplaats zien. Ik heb mijn regenkleding in de auto gelaten, zo blijkt als we net op weg zijn. Die ga ik even halen. Precies als ik weer terug ben, begint het te regenen, maar dan zo weinig dat we geen regenkleding aan doen. We worden ongemerkt uiteindelijk best wel nat. Maar omdat het ook hard waait zijn we na de regen ook weer snel droog. Terwijl we lopen, hebben we het idee dat we maar wat doen, als het om de route gaat. Achteraf blijkt het gewoon de wandeling van het bord bij de parkeerplaats te zijn.
Aan het eind van de middag verschijnt ineens een mooie regenboog boven het Loch Sligachan.
30 augustus
Vandaag gaan we naar een ander deel van Skye, Waternish. Uit de wandelgids halen we een kleine wandeling. En onderweg ernaartoe maken we een klein ommetje naar Stein, een klein plaatsje aan het water.
De wandeling gaat vanaf een kerk, de Trumpan Church. Ter plekke blijkt dit een ruïne te zijn met een belangrijke historische betekenis.
Het startpunt van de wandeling is niet gemakkelijk te vinden, maar met de wandelgids in de hand komen we eruit. We komen uit laag vlakbij het water. Daar zien we een zeehond met de kop boven het water en even later met sierlijke duik onder water gaan. Een stuk verder zien we een groep aalscholvers en een meeuw op een rots.
We lopen verder, via een klimmetje boven langs de steile rotsen. We dalen weer en klimmen nog een keer. Een stukje verder zijn we eindelijk even uit de harde wind. We gaan zitten voor onze lunch. We zien meeuwen en aalscholvers over het water vliegen. Maar als we beter kijken vliegen er ook jan-van-genten. We zien ze zelfs verticaal het water in duiken.
We vervolgen onze tocht en na een poosje gaat het regenen. Ik trek mijn regenjas aan en vrijwel meteen is het al droog.
Uiteindelijk komen we op Ardmore Point, Via een klein stukje dezelfde weg terug gaan we langs een oud en vervallen huis en langs een paar hooglanders met jongen weer naar de auto, via een toch nog behoorlijke klim.