2 september

We gaan naar de staande stenen bij Calanais. Er is een grote groep die in de vorm van een kruis zijn geplaatst.

Klik op de foto’s boven voor een vergroting

Een stukje rijden verder staan er nog enkele, vier om precies te zijn, in een cirkel (of is het dan een vierhoek?). Daar lopen we, door een drassig weiland, ook even naartoe. Weer een stuk verder zien we er nog meer staan, ook in een cirkel. Maar we vinden het voor dit moment wel even genoeg.

We gaan naar Stornoway om even wat winkels te bekijken. Maar het aanbod valt ons tegen.

Al snel gaan we op weg naar Harris. We lunchen in de buitenlucht. Maar een geschikt plekje vinden valt hier niet mee. We gaan een smalle weg in en stoppen onder een van de drie windmolens. In de harde wind en dicht bij de zoevende wieken eten we ons brood.

Weer een stuk verder langs onze route stoppen we en maken we een kleine wandeling over een houten vlinderpad over het drassige veen.

Halverwege de middag komen we in Tarbert. We lopen even door het dorp.

3 september

Vanmorgen gaan we naar een plaats waar zeearenden gespot kunnen worden. Deze plaats is lopend bereikbaar vanaf een plek langs de weg naar Huisinis. We vertrekken bij de auto met miezerige regen en een behoorlijke wind in de rug. Maar hoe langer we lopen, hoe harder het gaat regenen. We komen enigszins nat op de plek van bestemming, een mooie, nieuwe, ruime blokhut met grote ramen. We blijven er een tijd, maar door het weer is er geen zeearend te zien. Daarom gaan we weer naar de auto. Nu hebben we de wind en dus ook de regen tegen. En behoorlijk nat komen we bij de auto. We kunnen daar wat onze natte kleding uitdoen. In de auto drogen we vast wel verder.

We rijden eerst maar eens de single track weg af die eindigt in Huisinis. Een paar kilometer voor het einde lijkt de weg ineens te eindigen. Er staan twee stenen pliaren dicht op elkaar. Maar de weg blijkt daartussen verder te gaan. We rijden over een privé terrein met een kasteel. En door een stenen poort in de stijl van het kasteel rijden we over de weg het terrein weer af.

Een stuk verder gaat de weg langs een prachtig wit strand, niet al te groot, maar een scherp contrast met de omgeving. Er is een parkeerplaats met daarbij een houten gebouw. Daarin zijn toiletten, douches en een zaal met drie picknicktafels. Aan de zeekant heeft gebouw grote ramen waardoor je goed over de baai kan kijken. Aan de tafels zit een bont gezelschap van mensen hun eigen lunch te eten. Wij schuiven ook ergens aan. Er vliegen aardig wat jan-van-genten boven het water. En regelmatig duikt er een recht naar beneden het water in. Bij de auto loopt een groep hooglanders.

We rijden niet het laatste stukje van de weg. We gaan nog even op het zuidelijk deel van Harris kijken. We rijden daarvoor langs de oostkust. Morgen gaan we immers over de andere weg naar de ferry. Vooral door het weer is het er grauw en grijs.